Op maandag 26 januari 1682 teisterde een woeste storm de kust van de Lage Landen. De stormvloed die ontstond, trof vooral Zeeland. Maar liefst 161 polders overstroomden en er vielen veel slachtoffers. In Dordrecht stortte zelfs een ondergelopen molen vol vluchtelingen in. Tien mensen kwamen daar om. Het opstuwende water trof ook de Hollandsche IJsseldijk in het Ambacht Nieuwerkerk en Capelle. Het sloeg twee gaten in de Groenendijk tussen Kortenoord en Klein Hitland. Beide zo’n twintig meter breed. Tussen beide doorbraken bleef een stukje dijk staan van ongeveer zes meter.
Nieuwsblad Hollandsche Mercurius deed uitgebreid verslag over het dichten van de weggeslagen stukken dijk en daardoor weten we nu hoe adequaat de omwonenden in de Gouden Eeuw optraden bij zo’n ramp.
Heldendaden
De omwonenden die te hulp schoten negeerden de protesten van de schipper van een vrachtschip dat in de buurt voor anker lag en pikten al zijn touwwerk om daar lange kabels van te kunnen maken. Met twee kleischuiten die er lagen voeren ze naar Lageweg aan de overkant van de IJssel. De reddingswerkers maakten de kabels vast aan de voor- en achterkant van de kleischuiten en sloegen deze vervolgens om drie grote bomen op de Ouderkerkse dijk.
Met behulp van de bewoners van Lageweg lieten ze de kabels daarna vieren en dirigeerden op die manier de schuiten vol klei en stenen, precies in de stroomgaten aan de overkant. De mannen die naast de doorbraken klaarstonden dirigeerden de boten naar de juiste plek en lieten ze daar afzinken.
Gezekerd met touwen om hun lijf waren anderen eerder naar het stukje dijk gegaan dat tussen de twee stroomgaten standhield, om vandaar te kunnen duwen.
Deze operatie slaagde wonderwel en was voldoende om op het hoogste punt van de vloed het gevaar te keren. Toen het water weer zakte, dichtten ze de resterende openingen met palen, ankerblokken, zeilen en andere spullen die ze voorhanden hadden.
De twee wielen, die door de kracht van het instromende water achter de dijk waren ontstaan, waren zo’n zes meter diep.
In het Hitland Park zijn dit nu nog de stille getuigen van deze spectaculaire reddingsactie, die overstroming van het Schielandse achterland voorkwam.
Het schip, waarvan ze al het touwwerk hadden afgenomen, was daarna – aldus de journalist van Mercurius – ‘miraculeus’ toch in Dordrecht terechtgekomen. De schipper zal het touw na de operatie wel terug hebben gekregen.
De wielen in Park Hitland zouden er niet meer zijn als ze niet werden onderhouden. Ze zijn inmiddels zeker al lang geen zes meter diep meer en moeten regelmatig worden uitgebaggerd om dichtgroeien te voorkomen.
Verslag in de Hollandsche Mercurius kort na de doorbraken..
Reactie plaatsen
Reacties