Om te voorkomen dat de Hollandsche IJssel verzilt, wordt nu zoetwater vanuit het Amsterdam-Rijnkanaal ingelaten om het waterniveau in de waterschappen op orde te houden in plaats van bij Gouda uit de Hollandsche IJssel. Daarom vroegen we ons af waarom de Hollandsche IJsselkering (HIJK) op het hoogste punt van hoogtij niet dicht gaat, zodat het binnengestroomde zoetwater in de rivier kan worden gebufferd en niet richting zee verdwijnt bij laagtij? Dan kan als gebruikelijk bij Gouda worden ingelaten om het achterland te voorzien van voldoende zoetwater. We stelden de vraag aan Rijkswaterstaat en kregen snel antwoord van Jeroen Vinckers, senior adviseur assetmanger Afdeling Stormvloedkeringen.
In de de zeventiger jaren van de vorige eeuw leefde dat idee ook, meldde Vinckers. De stormvloedkering werd toen een aantal malen gesloten om de opkomende zouttong tegen te houden. In de praktijk bleek dat dit niet de oplossing was. Er ontstond namelijk een ophoping van zoutwater voor de kering, die alsnog de rivier in stroomde toen de kering werd geopend.
Met droogte wordt dit effect nog sterker, volgens Vinckers, en stroomt er meer zout de getijrivier op dan wanneer de kering open blijft staan. Vandaar dat de omleiding wordt gebruikt om water in te laten.
Zijn er alternatieven?
Vinckers: "Er worden bij Rijkswaterstaat diverse maatregelen onderzocht, maar ook toegepast, om zoutindringing tegen te gaan. Bij Zeesluis IJmuiden wordt terugleiding vanuit de sluis toegepast om verzilting Noordzeekanaal tegen te houden, in het Amsterdam Rijnkanaal zit een bellenscherm en in sommige gevallen zorgt een “getrapte” bodem ervoor dat de zouttong minder makkelijk binnenkomt. Dit leek nog niet noodzakelijk bij de HIJK, maar uiteraard wordt er wel gemonitord."
Op de vraag of er onder water bij de HIJK mogelijk een (opblaasbare) buffer de zouttong kan tegenhouden, antwoordt hij: "Ik denk dat een dergelijke onderwaterbuffer risico’s met zich meebrengt voor de kering, mocht deze losraken en aan de “wandel” gaan."
Reactie plaatsen
Reacties